Հա՛յրիկ թագավոր,
Վաղ համբարձում է, հրաման տուր ինձ՝
էրթանք Հիլի, աղբրներու վերան զբոսանք.
Ման գանք չուր իրիկուն,
Իրիկուն դառնանք, էրթամ իմ տեղ:
***
Գնացին, էլան սարի վերև,
Էնտեղ նստան չահրի վերա, կերխում արին,
Հետո ման էկան, տեսան Կապոտ ծով.
Գնացին ծովափ սեյր անելու:
***
Իրիկուն որ տի դառնար, տուն գար
Ծովինար ասաց աղջիկներուն.
— Աղջի՛կներ, դուք գնացեք, ման էկեք,
Ես էրթամ, քիչ ջուր խմեմ:
***
Գնաց, կայնեց մեկ քարափ տեղ.
Նայեց, տեսավ ծովին ծեր չկա:
Ինք ու քեռմեր նստան, լացին:
Շատ նեղացավ աղջիկն ման գալով,
Էնոր խըդամ շատ ծարվեցավ,
Ինքն էլ շատ ծարվեցավ, ասաց.
***
— Էս ծովի ջուր շատ աղի է:
Ա՜խ, երանի՛ մեկ կաթ ջուր ըլներ,
Ես խմեի, սրտիս պապակն անցներ:
— Աստված, դու մեկ ադբուր էստեղ բուսցես, Մեկ էլ ինձի լուս ու ճար անես:
